น่ารักเหมือนเด็ก 7 ขวบกินจนเกือบหมด เพราะมันเป็นเค้กรสซ๊อคโกแลตสุดโปรด เมื่อ ท้องอิ่มเขากินึกขึ้นมาได้ว่า แม่บอกว่าจะเอาไว้กินพร้อมๆ กัน ตอนเย็น เมื่อคิดได้แล้วนั้นจึงเกิดความกลัวขึ้นมา เขาจึงนำเค้ก ไปป้ายที่ปากเจ้ามอม หมาพันธุไทยที่เขาเลี้ยงมันมาตั้งแต่ยัง ตัวเล็กๆ จากนั้นกิพาเจ้ามอมเดินไปหาแม่พร้อมกัน เรือยางสูบลม และบอก กับแม่ว่า “แม่ครับ เจ้ามอมมันแอบกินเค้กหมดเลยครับ”เขาป้ายสีเจ้ามอมในทันที พร้อมกันนั้นเขากิรู้สึกโล่งใจ คิดว่าเขาต้องรอดตัวอย่างแน่นอน คงไม่ต้องถูกคุณแม่ดุด่า หรือ ท้าโทษ โดยลืมไปว่าเค้กก้อนนั้นนํะ ทิ้งคราบหลงเหลือเอาไว้ที่ แก้ม เลอะปาก เลอะฟันของตัวเองเต็มไปหมด มีมากกว่าปาก ของเจ้ามอมเสียอีก และยังลืมเสียสนิทว่าเจ้ามอมนํะเปิดตู้เย็น เองไม่ได้เหตุการณ์ต่อเนื่อง เมื่อเด็กชายเดฟเติบใหญ่จนกลาย เป็นนายเดฟ ในวัย 25 ปี เขาอาศัยอยู่กินกับภรรยาของเขา ภายในบ้านหลังใหญ่ วันหนึ่งกิเกิดเหตุการณ์ขึ้น เมื่อเขากลับ มาถึงบ้านในตอนเย็น เขากิพบขี้หมากองใหญ่อยู่บนสนามหญ้า หน้าบ้าน นายเดฟฉุนเฉียวเป็นการใหญ่ เขาหันไปตวาดภรรยา ว่า “คุณน่ะสิที่เปิดประตูทิ้งไว้ หมามันเลยเข้ามาได้ แพยางไวนิล ”เหตุที่เขาพูดเช่นนี้ เพราะว่าบริเวณบ้านของเขามีหมา อยู่หลายตัว และมันกิเคยเข้ามาวิ่งเล่นกันเป็นประจำ เขากับ ภรรยามีข้อตกลงกันไว้ว่า หากใครลืมปิดประตูบ้าน จะต้องเป็น คนเก็บอุนจิหมาไปทิ้ง“อย่ามาโบ้ยใหัฉันนะ” ภรรยาของเขาโต้กลับทันที “มัน เป็นเพราะคุณทำกุญแจหายไม่ใช่เหรอ หมามันเลยดันประตูเข้า มาไดัหน่ะ” การถกเถียงยังไม่จบเพียงเท่านี้ นายเดพียัง พยายามโยนความผิดให้ภรรยาของเขาอย่างต่อเนื่อง “ไม่จริง หรอก คุณนั่นแหละ ปิดประตูไม่สนิท”ในขณะที่ทั้งสองโต้แย้งกันอยู่นั่น ก็มีหมาอีกสองสามตัว วิ่งเข้ามาในสนามหญ้า พร้อมกับถ่ายของเสียออกมาอย่างถ้วน หน้าทุกตัว จึงมีกองขี้หมาเพิ่มขึ้นอีก เพราะว่าทั้งสองคนก็ยังไม่ ไดปิดประตู เหตุผลก็เพราะมัวแต่ถกเถียงกัน และใส่ความกัน นั่นเองนายเดฟยังติดนิสัยแย่ ๆ เรือยางลำใหญ่ คือชอบโยนความผิดให้คนอื่น มาตั้งแต่เด็ก เขากลายเป็นคนเห็นแก่ตัว ชอบปัดความรับผิดชอบ ทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองรอดพ้นจากความผิดทั้งปวง ตอน เด็กๆ แม่ของเดฟอาจจะมองเรื่องนั่นว่าเป็นเรื่องเล็กๆ ที่เด็กๆ ทำแล้วตูน้ารัก แต่ตอนนี้นายเดพีทำเหมือนเติม คือไม่ยอมรับ ความผิด แต่มันไม่ไตัดูอีกแล้วสี จะ ต้องโทษใครดีล่ะทีนี้
เรือยาง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น